jueves, 24 de diciembre de 2009

texto de hace mil conalguna modificación





camino y siento el suelo bajo mis pies, se hunde, ¿que importa?voy al encuentro del principio y de un final, voy en busca de la eternidad. Cierro los ojos y no queda nada más que hacer, allá voy y me dejo caer...

Sueña. Sueña que el mundo se ha acabado y que ya no tienes que sufrir más. Ya no oyes nada, no sientes nada, tan solo la paz y la tranquilidad. Te meces lentamente en la nada. Si, solo silencio, sin nadie que te grite ni te diga lo que tienes que hacer. Pero... ¿echas de menos esa música verdad? No te preocupes, ella sigue ahí en tu mente. No te molestes en cantar ni tararear nada, total no se oye, y mientras no la olvides seguirá ahí.

Y sigue soñando. Sueña en la nada donde solo hay sitio para el vacío. Donda hasta la soledad resulta agradable. Frío, es igual, no puedes sentir nada. Eestás en tu mundo. No abras los ojos pues la oscuridad entrará en ellos y los devorará lentamente y tu pavor estropeará la paz y la tranquilidad. De todas formas no los necesitas porque sabes de sobra como es la oscuridad y ahora estás en ella. Lleva ahí toda la eternidad, e tu interior, en el aire que antes respirabas y es tu nuevo hogar. Notemas, pues la paz y la tranquilidad gobiernan en ella.

¿Qué es eso que se oye? Algo enturbia la tanquilidad. Nomereces estar aquí.

-¿Quién eres tú para decirme lo que merezco o dejo de merecer?

Sal de aquí, saca la cabeza del agua y respira...

viernes, 24 de julio de 2009


Cavilando noutra terra onde o ceo no é azul. As grises nubes e a chuvia forman o meu horizonte. Cando ese estúpido pensamento que chaman morriña fai acto de presenza as nubes seica parecen mais grises. As distancias maiores e os pensamentos vólvense escuros. Apáganse as farolas da carretera, pero non amanece... Que facer? Non vou chorar por que eu puiden escoller e elixin esto. O certo e que non pemsara nisto, porque sabia que se o facía íanme entrar as ganas de botarme atrás. E agora que me paro a pensalo xa é demasiado tarde. teño o que eu misma quixen, pero non te teño a ti...


levo días facéndome a forte, intentando endurecer o meu interior. Evitando pensar nas miñas flaquezas. Levando o paso firme, manténdome ocupada, sorindo a todo o mundo, sentíndome orgullosa da persoaq son. Evitando pensar no fogar. Evitando pensar en ti.
E todo para que? para estoupar en soiozos en canto oín unha canción triste. Para chorar como unha estúpida cando me atopei cunha tonta empatía coa música. si joder, botote de menos e necesito un puto abrazo, estou igual de mal ca ti, a diferenza e que eu estou coma sempre intentando ser indiferente cando por dentro morro por un bico teu... Intentando ter esa seguridadeque agora mesmo te falta, pero non a teño, síntome coma unha nena idiota que xoga cos sentimentos dos maiores...
Xa que agora mesmo son una amasillo de bágoas soiozos e mil inseguridades. tal ve mñá sexa esa muller forte co paso decidido e un sorriso na cara que coñeciches...





(os textos desta e maila anterior actualizacion son d cando estiven en irlnada)


lonxe do fogar...


lembranzas das raices, aférraste mais a elas porque semella que estas preto do fogar. Pensas nas cousas que mais botas de menos e é como cando lembras os tempos gloriosos en presentes de decadencia. Morriña pura e dura. tal vez o que mais mágoa da e saber que este dano cho auto infrinxiste por propia vontade. É unha realidade coa que te estampas como un miro de pinchos. Crávanse na pel e ainda mais ao fondo, na ialma. lonxe do fogar canto doe recordad. fas novas cancións xa que as vellas traen os recordos para a desgracia das nosas mentes...

sábado, 25 de abril de 2009

grito, pero nadie me escucha...


yo grito, de verdad que grito. grito con toda la fuerza de mis pulmones, grito hasta quedarme afónica, grito hasta que ya no me sale la voz. grito las verdades que hay en mi mundo. grito todo cuanto puedo y más. grito como nunca había gritado antes. grito y no es bonito lo que digo, pero grito y soy sincera. grito haya alguien o no. grito q no me gusta lo malo. grito alabando las cosas buenas. grito aunque no me entiendas. grito y oigo mi propio eco. grito con fuerza. grito bajito. grito para desahogarme. grito pidiendo ayuda. grito como nunca había gritado antes. grito mucho. grito poco. grito hasta quedare sorda. grito para no oir mas nada. grito porque me arté de callar. grito por que no estoy conforme. grito por que no puedo dormir. grito por que me cuesta seguir. grito hasta la saciedad. grito como nadie ha gritado antes sobre la faz de la tierra. grito por que ya no se que mas hacer. grito.

¿ y todo para que? sigue sin escucharme nadie. me oyen pero no escuchan. grito en una sociedad donde todo el mundo pregunta "¿qe te pasa?" pero nadie se para a escuchar la maldita respuesta. incomprendida tal vez¿? tampoco soy tan rara como para que nadie pueda entenderme. tampoco soy tan diferente...





grito tu nombre en sueños, pero estas muy lejos y no puedes escucharme.

viernes, 24 de abril de 2009

otra vez...



otra vez se le olvidó al sol que tenía que salir, yo no me levanté por que no había luz en mi ventana y llegué tarde a la carrera...
sabía que siendo tan tarde ya no podría alcanzar la meta jamás pero que podía intentar quedar en buen puesto, LO intenté, te juro que lo intente, pero aún asi la frustracion d saber que ya no sería la primera pudo más que no haber quedado la última.
El sol salió por fin y me diste ánimos para que aún así siguiera corriendo que si me esforzaba todaVía podía ganar. Yo estúpida que te creí, pero luego me encontré con la realidad: realmente nunca podría quedar la primera, tal vez segunda y con suerte y mucho esfuerzo.
Quise echarle la culpa al sol por no haber salido a su hora y me di cuenta de cuan estúpida soy puesto que si hubiera corrido para llegar primera desde el principio tal vez lo hubiera conseguido.
Hoy solo me paré y recapitule todos mis pensamientos a lo largo de la carrera, no queda mucho para que no pueda seguir corriendo, se que el descanso me viene bien pero cuando llegue la hora de reanudar no se si aguantaré.
es frustrante yo quiero seguir corriendo, de verdad, lo digo de corazón. pero por desgracia hay veces en que no basta con querer.

ahora levanto la vista al cielo, y creo que ya no quiero ganar la carrera. me contento con que el sol innunde mi ser. estoy cansada de correr y ya solo quiero descansar...

y si es enre tus brazos incluso puedo soñar que el el fondo si que gané.

jueves, 9 de abril de 2009



Levantas la vista al cielo. la oscura y fría noche ha comenzado hace no mucho. La lluvia repiquetea en el suelo, gotitas finas, frías. como agujas se clavan en tu piel.

La luna es crciente esta madrugada, domina el cielo. Las estrellas, puntitos de luz intentando atravesar la absoluta oscuridad que reina en tu mundo, siguen allí tan lejanas y brillantes.

Las nubes se hacen con el horizonte.

Mirar hacia arriba hace que te sientas pequeñito, como una idea fugaz entre los recovecos de mi alma, vacía de toda cordura. Te sientes como ese sueño oculto en tus ojos que solo duró el instante cargado de felicidad en el cual creíste que pudiera hacerse realidad. Ssentirse un recuerdo abandonado, efímero, inútil...

Estúpido!!! Oh, vamos cielo. Tú no eres uno de esos "valientes" que se acobardan ante la magnificencia del universo. Hasta donde mi memoria recuerda tú eres de los míos.

Coge tu cazadora de cuero y ni el frío vacío podrá rozar tu corazón. Ata bien tus botas por que el camino es largo más no es fácil. despeina tu melena por que lo que importa no es tu apariencia, si no lo que lleves en tu interior. Y ponte las gafas de sol para ocultar el espejode tu alma de miradas maliciosas que intentan descifrar de donde sale tu orgullo. Toma tu estilo y demuestra lo que vales.

BIen, ahora olo abre la puerta y sal de una vez a la calle. Sube el volumen de la música y deja que sea el ritmo que guíe tus pasos. La noche es virgen y al amparo de la oscuridad demuestra a este mundo de hipócritas quien eres.

miércoles, 8 de abril de 2009

otra cancion



un cancion más en una libreta, quise darle alas a ver si volando podía sonar... pero se le cayeron las plumas y oye... ya estamos otra vez igual. y siempre es la misma historia y debería cambiar de canción , por que esta que se queja de que las canciones son para ser escuchadas y no leidas lleva sonando demasiado tiempo. y kiero cambiar esa cancion por una qe hable de lo feliz q soy sabiendo qe al fin encontraron su musica.

y esta vez se qe la vija canción se está acabando y por fin llega una en la qe creo en mis sueños, perdon en mis ideas xD y solo hay cuatro palabras que puedan hacer qe la nueva cancion suene :
WHISPER IN THE DARKNESS
y solo hay cuatro peronas que hacen qe esto pueda sre realidad...

y aun de ellas, gracias por que no solo has cambiado de canción, tambien has cambiado mi vida



te amo

miércoles, 1 de abril de 2009

el primer pensamiento de la noche







el primer pensamiento de la noche... como cada pensamieto del día es para ti... foto de un día de sol, donde esbozar un sonrisa es fácil... basta con leventar la vista al cielo y ver el hermoso cielo azul. es fácil sonreir para ti misma por que creer qe todo puede seguir adelante... caminar es fácil con el sol a tu espalda dandote ese calor qe tanto añoras en las noches frías donde él no está...

llega la noche y el calor se ha desvanecido y mientras no llueva todo ira bien y cada sueño podras hacerlo realidad, no es difícil, basta con esperar a la mañana siguiente abrir la ventana y dejar que el sol invada tu persona y sea tu energía... venga vamos!!! despertaos!! es hora de salir a la calle y gritar qe de una puta vez eres feliz y qe nada puede empañar tu sonrisa.. qe hoy hace sol y qe este calienta tu alma. qe oi puedes volar y qe no importa mas nada !! (:

el primer pensamiento de la nochee: qe llegue la mañana y estar abrazada a ti...es fácil sonreir para ti, es fácil caminar de tu mano... es fácil amarte